HELİKOPTER ANNE-BABALAR
Bütün aileler çocuklarını çok severler ve yaşadıkları sürecede onlarla ilgileri endişeleri devam eder.Ama bazı aileler bu sevgiyi abartma yoluna giderler.İşte bu terim”helikopter aile”ilk defa bir çocuğun “annem başımda helikopter gibi dönüyor “ şikayetiyle başlamıştır.Yani fazla annelik fazla ebeveynlik yapmaktır.Böyle aileler çocuklarına nefes aldırmazlar ve evlatlarının her alanına müdahale ederler.En çokta bu durum Türk toplumunda görülür çünkü fazla anaç bir yapımız vardır.Anaç ruhlu olmamız çocuğumuzu aşırı koruma yoluna gitmemize neden olur.O hiç düşmesin hiç canı acımasın isteriz.Hatta hiç hata yapma bile hakkı vermeyiz.Ancak onu her düştüğünde, onu tutarak asla yürümeyi öğrenemeyeceğini ve çocuğumuza karşı olan bu davranışların ona faydadan çok zarar vereceğini düşünmeyiz.Bilmeliyiz ki yürümeyi öğrenen her çocuk, önce düşmeyi öğrenir.Tabiiki her konuda ona yol göstermeliyiz ama kendi başına karar vermesini de sağlamalıyız.Risk almasına,zorluklarla başetmelerine imkan vermeliyiz.Devamlı onları kontrol ederek,büyüme şanslarına engel oluruz.Yoksa yetişkin olduğunda hep başkaları tarafından idare edilirler.Ayrıca fazla müdahale sağlıklı bir kişilik gelişmesine de engel olur.Unutmayın ki tek başına yapma isteği çocuğun özgüvenini pekiştirir.Yani çocuğa kendi istediği mesleği seçme hakkı sunmama veya onun yerine ödev yapma,onun yerine her türlü aktiviteleri planlama gibi davranışlar,çocuğun sağlıklı gelişmesini engeller.Sonuç itibariyle eğer sizler de bir helikopter anne-babaysanız bu tutumunuzdan vazgeçmeniz gerekir.Çocuklarımızın sağlıklı ve öz güveni tam olarak yetişmelerini istiyorsak onların hata yapmalarına izin vermeliyiz,çünkü insan hata yaparak öğrenir.Eğer sizler bunu başaramıyorsanız,bir psikolojik destek almanız gerekebilir.